door Patti | 4 feb 2020 | Pattiblog
Ik zat in de bus, in de stad waar ik ooit trouwde, twee kinderen kreeg en uit weg verhuisde. Op de een of andere manier word ik daar altijd wat emotioneel van. Die stad, ik was zo jong en vol verwachting daar.Als ik ergens in een straat een jonge man zie lopen met een...
door Patti | 23 jan 2020 | Pattiblog
Zo gedreven en productief als ik het hele afgelopen jaar was, zo leeg ben ik nu. Zo leeg zelfs dat ik niet schrijf. En schrijven is voor mij nodig, want met het schrijven van een stukje knabbel ik iets van mijn pijn af, het vinden van woorden geeft een beetje richting...
door Patti | 24 dec 2019 | Pattiblog
Soms hoor ik mensen die ook hun kind verloren verontwaardigd reageren als anderen hen prettige feestdagen wensen. Want wat nou prettig en wat nou feest, denk je nou echt dat ik ooit nog iets als prettig en feest ga ervaren? – zo redeneren zij. Of liever gezegd,...
door Patti | 8 dec 2019 | Pattiblog
Als je me vraagt of ik spiritueel ben, kijk ik je een beetje glazig aan, denk ik. Degene die het me vraagt moet dan eerst uitleggen wat hij of zij ermee bedoelt. Meestal bedoelt men ermee dat je gelooft in dingen die je niet kunt zien. En daar bedoelt men dan weer...
door Patti | 28 nov 2019 | Pattiblog
Iedere dag loop ik met het hondje naar een hondenveldje dicht bij ons huis. Daar kan ze even rennen, in het gunstigste geval zijn er andere honden om mee te spelen en daarna lopen we door voor een rondje. Ik praat er ook met andere mensen en ik vind er mijn boom. Het...
door Patti | 22 nov 2019 | Pattiblog
De eerste maanden na het overlijden van Bas lagen mijn zenuwen net zo bloot als ze zouden zijn geweest wanneer iemand zorgvuldig mijn huid had losgesneden van het weefsel eronder. Alles kwam keihard binnen, zonder filter, ik was onophoudelijk verdrietig, boos,...